Drijfzand - (waterb.), met water doordrongen zand, dat gaat „drijven” of wegvloeit wanneer men het niet zijdelings tegenhoudt door damwanden bijv. Het aldus ingesloten zand is alsdan, evenals alle zandbodems, een goede fundeeringssteunbodem. Het natuurlijk talud van drijfzand is zeer klein en daarom levert het bij fundeeringswerken groote bezwaren op wegens de moeilijkheden om de wanden van den fundeeringsput gedurende de werken in stand te houden. D. komt menigmaal in de deklagen van delfstofafzettingen voor en kan het maken van schachten zeer bemoeilijken.
Zie BEVRIESMETHODE. Indien water onder het drooggevallen zeestrand opwelt, maakt dit de anders goed begaanbare oppervlakte onbegaanbaar, het kan voorkomen, dat zulke plekken gevaarlijk worden. De bovenlaag is dan vrij droog en vast, daaronder is een mengsel van water en zand.
