Oosthoek encyclopedie

Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)

Gepubliceerd op 13-12-2018

Comoren

betekenis & definitie

Comoren of Vuureilanden, eilandengroep in den Indischen Oceaan, tusschen Madagaskar en het vasteland van Afrika; volgens den naam van vulkanischen oorsprong. Ze bestaan uit een van het Z.O. naar het N.W. gerichte rij van 4 grootere en eenige kleinere eilanden, met een gezamenlijk oppervlak van ± 2.000 K.M. en een bevolking, die door binnenlandsche oorlogen is geslonken tot op ± 60.000. Het Oostelijkste eiland Mayotta staat onder onmiddellijk Fransch gezag, de drie andere, Anjouan, Moheli en Groot Comoro, onder Fransch protectoraat. Jonge, en zelfs nog werkzame kraters vindt men op Groot Comoro en een op ’t kleine eiland Pamanzi, nabij Mayotta.

Anjouan heeft minerale bronnen. Alle eilanden zijn door gevaarlijke koraalriffen omgeven. De vulkanische bodem is vruchtbaar, het klimaat vrij gunstig; een droge en koele tijd van Mei tot Oct. wisselt af met een warmen en natten van Oct. tot April met onweders, stortregens en banjirs; cyclonen, hoewel niet zeldzaam, komen hier minder voor en zijn minder heftig dan op de Mascarenen. De lagere deelen zijn voor den landbouw zeer geschikt en leveren groote hoeveelheden suikerriet en cocosnoten. De hoogere streken hebben bosschen met schoone boomvarens of goede weiden, waarop de teelt van runderen, schapen en paarden vrij belangrijk is geworden. — De bevolking is zeer gemengd.

Toen in 1500 de Portugeezen Groot Comoro bezetten, vluchtte een gedeelte van de inlanders en kwamen voor hen Perzen in de plaats, wier afstammelingen nu nog de overheerschende bevolking uitmaken. Ook zijn er later uit Madagaskar verdreven Sakalaven, slaven van de Afrikaansche kust, Arabische handelaars en Indiërs binnengekomen; bovendien in den laatsten tijd ± 600 Creolen van de Mascarenen en Europeanen. — Door de booten van de „Messageries Maritimes” staan de C. eens per 4 weken in verbinding met de Mascarenen, Madagaskar, Zanzibar en Europa. — Het eil. Mayotta (370 K.M.2; 18.000 inw.) werd reeds in 1843 door Frankrijk geannexeerd, nadat de sultan in 1841 voor een jaargeld van 5000 frs. van zijn rechten had afstand gedaan. De suikerproductie, hoewel in den laatsten tijd door gebrek aan arbeidskrachten en daling der prijzen achteruitgegaan, is nog belangrijk. Het bestuur is gevestigd op het kleine rotseilandje Dzaudzi voor de O.-kust.