Combinatietonen

betekenis & definitie

Combinatietonen - Tonen, die vernomen worden, wanneer twee geluidsbronnen van ongelijke toonhoogte samenklinken, ingeval de intensiteit van het geluid groot is. Zijn de trillingsgetallen der grondtonen p en g, dan worden in dat geval C. waargenomen van de trillingsgetallen 2p, 2q, p + q, p — q. Bij nog grootere intensiteit kunnen C. van nog hoogere orde worden waargenomen met trillingsgetallen 3p, 3q, 2p ± q, 2q ± p, enz. Het ontstaan der C. hangt daarmede samen, dat bij groote intensiteit van het geluid de differentiaalvergelijkingen der geluidsbeweging niet meer lineair zijn.