combinatietonen
combinatietonen - Zelfstandignaamwoord 1. meervoud van het zelfstandig naamwoord combinatietoon
Wiktionary (2019)
combinatietonen - Zelfstandignaamwoord 1. meervoud van het zelfstandig naamwoord combinatietoon
S. van Ameringen (1962)
zacht meeklinkende tonen die door het samenklinken van twee tonen worden opgewekt, te onderscheiden in: 1. differentie- of verschiltoon, waarvan de frequentie gelijk is aan het verschil der trillingsgetallen van de twee klinkende hoofdtonen; 2. summatie- of somtoon, waarvan de frequentie gelijk is aan de som der trillingsgetallen van de hoofdtonen.
Grasduin in meer dan 507 woordenboeken en encyclopedieën. Krijg toegang tot maar liefst 2.316.291 begrippen, 37.599 spreekwoorden en 78.030 synoniemen.
Word nu vriend van Ensie!
Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)
Combinatietonen - Tonen, die vernomen worden, wanneer twee geluidsbronnen van ongelijke toonhoogte samenklinken, ingeval de intensiteit van het geluid groot is. Zijn de trillingsgetallen der grondtonen p en g, dan worden in dat geval C. waargenomen van de trillingsgetallen 2p, 2q, p + q, p — q. Bij nog grootere intensiteit kunnen C. van nog hoogere...
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: