Chênedollé (Charles Julien Lioult de), Fr. schrijver en dichter (1769 — 1833), uitgeweken gedurende de Revolutie, verbleef eenige jaren in Holland en te Hamburg, waar hij kennis maakte met Klopstock, schreef eenige oden alsook een Essai sur les traductions (1795). In Zwitserland maakte hij kennis met Mme. de Staël en keerde met haar in 1799 naar Frankrijk terug. Chateaubriand en diens zuster Lucile telde hij ook onder zijn vrienden.
Ch. heeft jarenlang gewerkt aan te Génie de l’homme, (1807), een wijsgeerig gedicht, waarvan sommige beschrijvende gedeelten hoog geroemd worden. Verder schreef hij: l’Esprit de Rivarol (1810) en Etudes poétiques (1820), een bundel kleinere gedichten. In Ch.’s werken vindt men vele trekken, die wijzen op een overgang van de klassieke naar de romantische kunst.
