Bundelontlading

betekenis & definitie

Bundelontlading - donkere resp. zwaklichtende vorm van electrische ontlading*, waarbij deze plaats heeft in bundels, die zich vanaf de electroden* uitstrekken, en vaak eene groote lengte (bij gewonen druk wel 30 c.M. en meer) kunnen bereiken. Zeer goed is de b. waar te nemen bij alleenstaande, puntige geleiders, die op een hoogen potentiaal* zijn geladen. In het algemeen heeft b. plaats bij een potentiaalverschil tusschen de electroden*, dat kleiner is aan dat, waarbij van kantlading* mogelijk is, doch grooter dan dat voor glimontlading*. In het stadium der b. is het potentiaalverval* reeds zóó hoog, dat zoowel de positieve als de negatieve ionen* tengevolge van hunne snelheid ioniseerend kunnen werken bij botsing met neutrale moleculen ; evenwel zendt de negatieve electrode nog niet een voldoend aantal electrionen uit om vonkontlading mogelijk te maken.