Bruttii - Oscische stam in ’t binnenland van het tgw. Calabrië, het eerst vermeld in de 5de eeuw v.
C. en omstr. 356 v. C. in een bondsstaat vereenigd met de hoofdstad Consentia (nu Cosenza). Zij voerden gelukkig krijg tegen de Gr. kuststeden en Alexander van Epirus, streden tegen Rome 278—72 en werden toen onderworpen, stonden 216 aan de zijde van Hannibal, dien zij trouw bleven tot het einde toe (203), waarna hun gebied Rom. staatsdomein werd en zij als volk ophielden te bestaan. Hun land was rijk aan wouden, die hout voor den scheepsbouw en pek opleverden; in de streken aan de kust werd de landbouw beoefend. Reeds vroeg werden mineralen aan den bodem ontwoekerd, vooral in het Silagebergte. Belangr. steden in het binnenland: Consentia (z. b.), Tempsa, een der oudste steden van Italië, volgens sommigen het aan koper rijke Temesa van Homerus; aan de kust: Terina, Hipponium, Rhegium (nu Reggio), Locroi Epizephyrioi, met 2 burchten, in 683 v. C. door de Locri gesticht, beroemd om zijn wetgever Zaleucus en een rijken tempel van Proserpina, Caulonia, Petelia, Sybaris, Thurii (later Copia).
