Brom (Dr. Gisbert)

betekenis & definitie

Brom (Dr. Gisbert), kerkhistoricus, geb. 1864 te Utrecht, 1886 te Rome priester gewijd, promoveerde in 1887 aan de „Minerva” te Rome in de theologie, was kapelaan te Groningen, rector van „Joannes de Deo” te Utrecht; van 1898—1902 nam hij de hoofdredactie van het „Centrum” waar. Hij gaf het Bullarium Trajectense uit (’s-Hage 1981—96), was doctor honoris causa van Leuven in de philosofie en letteren (1903), was de eerste directeur van het Nederlandsch-historisch-instituut te Rome (kreeg van de Regeering in 1906 den persoonlijken, in 1910 den definitieven titel van Directeur) en gaf als zoodanig uit: Archivalia in Italië (3 dl. in 4 stukken, ’s-Hage 1908—1916); Guide aux Archives du Vatican (1910); overl. 1915 te Utrecht, na zeer kort vóór zijn dood benoemd te zijn tot Pauselijk kamerheer. Schreef verschillende artt., o. a. in de Bijdragen van Nijhoff-Fruin, de Katholiek, Haarlemsche Bijdragen, Archief voor de geschiedenis van het aartsbisdom Utrecht, en gaf in 1908 (Rome, Loescher) uit: Der niederländische Anspruch auf die deutsche Nationalstiftung S. Maria dell’ Anima in Born.