Allatius

betekenis & definitie

Allatius - (Leo), Grieksche geleerde, geb. te Chios 1586, overl. te Rome als Custos der Vatikaansche Bibliotheek, 1669. Op jeugdigen leeftijd kwam hij naar Rome, om daar in het Grieksche college zijne wetenschappelijke opleiding te ontvangen. In 1622 zond paus Gregorius XV hem naar Duitschland, om de beroemde Heidelbergsche bibliotheek (Palatina), die Maximiliaan van Beieren en de Keizer aan den Paus hadden geschonken, naar Rome over te brengen. Met grooten ijver zocht hij de Grieksche met de Roomsch-Kath. kerk te hereenigen en trachtte in onderscheidene geleerde geschriften de overeenstemming der Westersche en Oostersche kerk aan te toonen; zijn voorn, werken zijn: De ecclesiae occidmtalis et orientalis perpétua consensione” (1648); De utriusque ecclesiae in dogmate de purgatorio consensione (1655) ; Graeciae orthodoxae scriptores (1632-39).