[<Gr. symptooma, toeval], o. (-tomen),
1. elk verschijnsel dat betekenis heeft voor de herkenning van een aandoening (e);
2. (fig.) herkenningsteken.
(e) Subjectieve symptomen zijn verschijnselen die de patiënt zelf waarneemt, terwijl de objectieve symptomen die zijn, welke de arts, onafhankelijk van de patiënt, kan waarnemen door onderzoek van het lichaam, van urine, sputum, ontlasting enz. De leer van de ziekteverschijnselen heet symptomatologie. Treedt bij de behandeling van ziekten de bestrijding van een of ander verschijnsel op de voorgrond, dan spreekt men van symptomatische therapie.
