v. (-en), waterbouwkundig werk met als functie het keren van zeer hoge waterstanden vanuit zee.
(e) De stormvloedkering in de Hollandse IJssel bij Krimpen, gebouwd in 1954, beschermt door middel van twee tussen heftorens geplaatste stalen schuiven (één als reserve) van 80 m x 11,50 m, de Hollandse IJssel tegen vanuit zee hoog opgestuwd water. De schuiven worden alleen bij uitzonderlijk hoog water gesloten. Een stormvloedkering in de open te houden Westerschelde moet in 1984 gereed zijn.
