v./m., een kerkgemeenschap waarvan de organisatie zo nauw met de Staat verweven is, dat haar activiteit regelrecht onder invloed staat van de regeringsautoriteiten.
(e) De invloed van de overheid op de Kerk kan in aard en mate uiteenlopen. Zo kan de binding uitsluitend bestaan in een band met de regerende vorst, die dan als werkelijk of symbolisch hoofd van de Kerk fungeert; ook kan het zijn dat voor wijziging in organisatie en liturgie de toestemming van vorst of parlement nodig is. Verder kan de Staat de honorering van de geestelijkheid en het onderhoud van de kerkgebouwen op zich nemen. Afgezien van de bedreiging van haar vrijheid van handelen en spreken die voor de Kerk van een zodanige binding met de Staat uitgaat, is de Staatskerk in de moderne tijd ook voor de Staat een belasting geworden, omdat zij niet te rijmen valt met de vrijheden van geloof en geweten, die in de meeste landen grondwettelijk zijn vastgelegd. Zodoende is het meestal tot splitsing tussen Staat en Kerk gekomen. In zwakke vorm treft men de Staatskerk nog aan in Groot-Brittannië, Zweden, Denemarken, Noorwegen en enige Zuidamerikaanse staten.
