m. (-en), reflectorische bewegingen, die reacties zijn op de prikkels die het labyrint, d.w.z. de sacculus, utriculus of de halfcirkelvormige kanalen treffen.
(e) De labyrintreflex-bewegingen gaan geheel buiten het bewustzijn om. Door deze bewegingen wordt voortdurend het lichaamsevenwicht bewaard, wordt de stand van het hoofd ten opzichte van de romp bepaald, worden de oogbewegingen geregeld enz. De prikkels van het labyrint gaan langs een deel van de 8e hersenzenuw naar het verlengde merg, waar zij door een aantal kernen worden opgenomen. Van hieruit gaan verbindingen naar de kleine hersenen en naar de kernen van motorische zenuwen. Vanuit de kleine hersenen worden ook weer, al is dit langs een omweg, de motorische kernen bereikt.
Het spreekt vanzelf dat afwijkingen in het labyrint met afwijkingen in het evenwicht gepaard kunnen gaan, dus met het optreden van ongecoördineerde bewegingen, ataxieën, enz. Ook afwijkingen in de geleiding naar het centrale zenuwstelsel in de bovengenoemde kernen en in de kleine hersenen gaan met stoornissen in het evenwicht gepaard.