wetmatigheden omtrent de banen van de planeten om de zon, ontdekt door Johannes Kepler:
1.De planeten lopen in ellipsen om de zon, die in een van de brandpunten staat.
2.De voerstraal van een planeet beschrijft in gelijke tijden gelijke oppervlakken, of ook: de perkensnelheid is constant, d.i. de zgn. wet der perken.
3.De kwadraten van de omloopstijden T staan tot elkaar in dezelfde verhouding als de derde machten van de halve grote assen a : a3/T2 = C, d.i. de zgn. harmonische wet.
De wet der perken beschrijft de beweging in de elliptische baan; de harmonische wet geeft het verband tussen de verschillende planeetbanen. Newton bewees dat de wet der perken voor elke centrale kracht geldt. De harmonische wet is zo genoemd omdat Kepler zich bij het zoeken naar een verband tussen de banen van de leden van het zonnestelsel liet leiden door overwegingen uit de destijds opgang makende harmonieleer. De constante C bleek later een maat te zijn voor de massa van de zon. Als men de harmonische wet toepast op een ander stelsel (b.v. Jupiter met zijn manen), dan leert men de verhouding van de massa’s van Jupiter en de zon kennen. Met deze wet kan dus de massa van elke planeet die een of meer manen heeft, bepaald worden.
