term uit de Belg. geschiedenis. In het kader van de godsdienstpolitiek van keizer Jozef II werden de zgn. nutteloze kloosters door het decreet van 17.3.1783 opgeheven.
De goederen van meer dan 150 instellingen, meest vrouwenkloosters, werden, onder het motto dat godsdienst en staat er voordeel bij hadden dat de inkomsten van de kloosters nuttiger gebruikt zouden worden, in de Kas van Religie gestort. Aan de kloosterlingen die zich lieten seculariseren werd een pensioen beloofd; de nieuwe organisatie had echter met financiële moeilijkheden te kampen. Van de zijde van de bisschoppen en van de Staten van Brabant rezen bezwaren van institutionele en materiële aard.
