Indische dichter, 4e—5e eeuw. Kalidasa leefde waarschijnlijk aan het hof van de Guptakoning (Jandragupta II Vikramaditya.
Zijn werken kenmerken zich door een diepzinnige vertolking van gevoelens, door een intensieve emotie, een daarmee harmoniërend taalgebruik en een uitgebalanceerde stijl. Kalidasa is vooral bekend als dichter van het drama Sjakuntala, waarvan de stof ontleend is aan het Mahabharata. Het behandelt de liefde van Sjakuntala en koning Dusyante, die haar door een vervloeking vergeet. Dit drama is in verschillende versies bewaard gebleven, en herhaaldelijk uitgegeven en vertaald. Nog twee dramas zijn zeker van Kalidasa afkomstig: Vikramorvasji (of Urasji) en Malavikagnimitra; in het eerstgenoemde wordt de liefdesgeschiedenis behandeld van de nimf Urvasji en koning Pururavas; het tweede heeft tot onderwerp de liefdeshistorie van Malavika en koning Agnimitra. Bovendien is Kalidasa nog de auteur van de epische gedichten: Kumara sambhava (de geboorte van Kumara of Skanda, de generaal der goden) en Raghuvamsja, voorts van het lyrische gedicht Meghaduta (Wolkenbode); ook de Ritusamhara (Samenvatting der jaargetijden) wordt hem vaak toegeschreven. Uitgaven: Sjakuntala, door H.Kern (1862; Ned. vert.); Vikramorvasji, door R.H.van Gulik (1932; Ned. vert,);Malavikagnimitra, door K.N.Bhatuagar (1934; Eng. vert.); Meghaduta, door A.de Pompignan (1938; Fr. vert.).LITT. T.G.Mainkar, Kalidasa (1962); S.A.Sabnis, Kalidasa (1966).
