[→Lat. in, niet, validus, gezond], v., 1. tijdelijke of blijvende (arbeids)ongeschiktheid ten gevolge van ziekte, ongeval, gebrek of oorlogshandelingen (e); 2. ongeldigheid.
(e) Invaliditeit is een meerzinnig begrip, dat op diverse aspecten van het leven betrekking kan hebben, zoals anatomische afwijkingen, contactstoornissen, arbeidsongeschiktheid, chronische ziekte. Het begrip invaliditeit richt zich op (objectief vast te stellen) verschijnselen die het individu in bepaalde acties beperken.
Niet alleen in de financiële gevolgen van invaliditeit wordt voorzien, maar ook in een zo groot mogelijk herstel van de arbeidsgeschiktheid.
