[→Eng.], bn. en bw.,
1. wat tussen verschillende naties, resp. staten bestaat, plaatsheeft, tot stand gebracht, aangenomen of gebruikelijk is: het internationale verkeer; een internationale afspraak; (elektr.) internationale eenheden, de eenheden zoals die op het 4e Internationale Elektrotechnische Congres te Chicago (1893) zijn vastgesteld; een internationale taal, hetzij een bep. nationale taal die in het internationaal verkeer gebruikt wordt, hetzij een daarvoor overeengekomen bijzonder taalsysteem, zoals het Esperanto; bw.: — geldig;
2. waaraan door alle of verschillende naties wordt deelgenomen: een internationale wedstrijd, tentoonstelling.
