bn. en bw.,
1. de vorm van een hyperbool hebbend: een hyperbolische spiegel;
2. samenhangend met de hyperbool;
3. in tegenstelling tot elliptisch en parabolisch (e);
4. (redekundig) als in een hyperbool, overdrijvend: hyperbolisch gesproken.
(e) Bij een vergelijking van de tweede graad kunnen zich drie gevallen voordoen: de wortels zijn reëel en verschillend, reëel en gelijk, of toegevoegd complex; deze gevallen noemt men resp. hyperbolisch, parabolisch en elliptisch, naar aanleiding van de omstandigheid dat de vierkantsvergelijking, die de richting levert waarin oneindig ver gelegen punten van de kegelsneden liggen, bij de hyperbool twee reële oplossingen, bij de parabool twee samenvallende reële en bij de ellips twee imaginaire oplossingen heeft. Overal, waar de drie gevallen reëel, samenvallend, imaginair naast elkaar kunnen worden gesteld, heet het reële geval hyperbolisch. →hyperbool.
