(keurde goed, heeft goedgekeurd), (overg.)
1. na keuring verklaren dat iemand of iets aan de gestelde eisen voldoet: hij is goedgekeurd voor de dienst; het opgeleverde werk is door de rijksopzichter goedgekeurd;
2. verklaren dat er geen bezwaar tegen bestaat: het handelstraktaat met Frankrijk is door de Staten-Generaal goedgekeurd; gezien en goedgekeurd, het door een handtekening bekrachtigde onderschrift van officiële stukken; kerkelijk goedgekeurd, (op de titel van rooms-katholieke uitgaven) met goedvinden van de kerkelijke overheid gedrukt;
3. geen bezwaar tegen iets hebben met betrekking tot zedelijkheid of juistheid, billijken: hij keurt alles goed wat ik doe; uw gedrag in dezen is niet goed te keuren.
