gehorig

betekenis & definitie

bn. (-er, -st), (van huizen, kamers enz.) zó gelegen of zó licht gebouwd dat het geluid van wat in de nabijheid of in de verschillende delen van het gebouw plaatsheeft, hoorbaar is: de huizen hier zijn zo dat we de gesprekken van onze buren woord voor woord kunnen volgen; het is er —, men kan er horen, wat in de nabijheid gezegd wordt of plaatsheeft.