geestdrift

betekenis & definitie

v./m., krachtige aandrift van de geest, van het gevoel; meer dan gewone gemoedsbeweging ontstaan uit ijver voor een verheven zaak; bezieling (gematigder dan vervoering): de — opwekken; iemand in — brengen, (doen) ontsteken; — voor de kunst, voor de wetenschap.