v./m. (zaken),
1. ding, voorwerp: hij pakte zijn zaken bijeen, spullen; (ook fig.): geduld is zulk een schone —; zaken, rechten (e);
2. aangelegenheid: dat is een van gewicht; aangelegenheid van belang; een — afhandelen; orde op zaken stellen; bemoei je met je eigen zaken, steek je neus niet in wat wij bespreken of doen; dat is niet ieders —, daartoe is niet ieder in staat; dat is de — van de politie, de politie dient hier te regelen, op te treden; het is —, dat of om, het is nodig, raadzaam, wenselijk; kwestie; onverrichter zake terugkeren, zonder dat men zijn doel bereikt heeft; hoe staan de zaken?, hoe gaat het je of ermee?;
3. handeling van koop of verkoop, transactie: een — afsluiten; voor zaken op reis gaan; (zegsw.) zaken zijn zaken, bij handelstransacties geldt alleen materieel belang, geen gevoelsoverweging;
4. bedrijf, onderneming, m.n. winkel: een — openen, oprichten, uitbreiden;
5. toestand: de rechte toedracht van de — weet ik niet; naar bevind van zaken handelen, naar de omstandigheden; gedane zaken nemen geen keer, wat gebeurd is, blijft gebeurd; met kennis van zaken spreken; dat doet niets ter zake: dat is nu van geen belang, maakt niets uit;
6. het is niet veel zaaks, het betekent niet veel, is niet goed;
7. rechtszaak, proces, rechtsgeding: de — komt morgen voor; een naar zaakje, dubieuze affaire.
(e) Als juridisch begrip verstaat men onder de zaak een voorwerp met betrekking tot hetwelk een rechtsbetrekking tussen personen bestaat of een rechtshandeling wordt verricht. Zaken worden onderscheiden in stoffelijke en onstoffelijke zaken. Onstoffelijke zaken zijn rechten, hetzij persoonlijke hetzij absolute. Wil iets stoffelijks als zaak kunnen gelden, dan moet het bemachtigd kunnen worden, te individualiseren zijn en een zekere waarde hebben voor de rechthebbende. Stoffelijke zaken worden onderscheiden in roerende zaken en onroerende. Indien alle vermogensbestanddelen, zowel stoffelijke als onstoffelijke worden bedoeld, gebruikt men de term goederen.
