o. (-en), verdrag waarbij een of meer staten zich verplichten een bepaalde stand van zaken, die er bestaat in de internationale verhoudingen of die op de inwendige toestand van een staat betrekking heeft, te eerbiedigen of te doen eerbiedigen door derden.
(e) Het garantieverdrag heeft in het laatste geval geen vermindering van soevereiniteit ten gevolge. In de internationale verhoudingen kan een garantieverdrag dienen tot bescherming van kleinere of zwakkere staten. In 1939 ‘garandeerden’ Frankrijk en Engeland de integriteit van een aantal Oosteuropese staten in verband met de dreiging van Duitse agressie. Het garantieverdrag met Polen werd begin sept. 1939 geëffectueerd door de Engelse en Franse oorlogsverklaringen aan Duitsland (begin Tweede Wereldoorlog).
litt. A.Dowty, The role of great power guarantees in intern, peace agreements (1974).
