fors

betekenis & definitie

bn. en bw. (-er, -t), waar kracht uit spreekt, krachtig, stevig (met betrekking tot personen vooral met gedachte aan nogal zware bouw): een forse kerel; een forse lichaamsbouw; ook van de stem, en van handelingen en uitingen: een forse maatregel; een zaak — aanpakken (soms in de zin van: met te veel kracht); een — behandelde tekening, met brede toetsen.