v., geldelijke regeling in verband met de uitvoer.
In Nederland werd in 1951 door de Herstelbank (zie Nationale Investeringsbank) in samenwerking met enige banken de Export-Financiering Maatschappij opgericht, die zich toelegt op de verlening van middellange exportkredieten. Enige jaren later zijn ook de handelsbanken zich gaan toeleggen op het middellange exportkrediet, m.n. toen de Export-Financiering Maatschappij niet in voldoende mate in de kredietvraag kon voorzien, en thans heeft de post wissels op de bankbalansen veelal betrekking op dergelijk exportkrediet. B.v. de buitenlandse koper geeft aan zijn Ned. leverancier promessen af voor het kredietbedrag, die worden geavaleerd of op andere wijze gegarandeerd door de Ned. Credietverzekering Maatschappij (delcredere) en door banken in disconto worden genomen, zie exportkredietverzekering.
In België is de exportfinanciering een vorm van overheidssteun. Voor fabricage-en exportkredieten met een maximum looptijd van twee jaar beschikken de banken over zeer soepele kredietlijnen bij het Herdisconteringen Waarborginstituut. Wensen de banken exportkredieten met een langere looptijd elders onder te brengen, dan richten zij zich tot de Nationale Maatschappij voor Krediet aan de Nijverheid of, voor kleine en middelgrote ondernemingen, tot de Nationale Kas voor Beroepskrediet. Voor financiering op middellange termijn van de uitvoer van kapitaalgoederen werd in 1959 Creditexport opgericht. Rentesubsidies zijn mogelijk.
