adoptio - [Lat.], term in het Romeinse recht die de aanneming van een kind aanduidt.
In ruimere zin betekende het de aanneming van een kind met als doel continuering van de »familia, de familienaam en de cultus van de huisgoden. De adoptio kwam voor in tweeërlei vorm: de adoptio in engere zin, waardoor een persoon alieni iuris tot kind werd aangenomen en onder de patria potestas en in de familia van de adoptant kwam. De adoptie van een persoon sui iuris geschiedde door adrogatio. Anders dan in het moderne recht, stond niet het belang van het kind centraal, doch dat van de familie waarin de te adopteren persoon werd opgenomen.
