academisme - academis'me [Fr.], o., het zich houden aan, zich laten leiden door schoolse regels in de kunst.
Een conserverende tendens in de Europese kunst die na 1600 vrijwel in alle stijlperioden optrad. De kunst werd voornamelijk teruggevoerd tot vakbekwaamheid en men ging daarbij uit van overgeleverde principes, veelal ontleend aan de klassieke kunst. De term is afkomstig van de studiegenootschappen op kunstgebied, die in de renaissance in Italië opkwamen en die evenals de wetenschappelijke genootschappen uit die tijd academie werden genoemd. In Nederland past men de term academisme toe op de decoratieve historieschildering, die in de eerste helft van de 17e eeuw in drie centra opkwam: Amsterdam (P.Lastman, N.Moeyaert), Haarlem (S. en J.de Bray, C.van Everdingen) en Utrecht (de Caravaggisten T.van Babueren, H.ter Brugghen en G.Honthorst).
