Aanduiding voor een laag gelegen gebied dat gekenmerkt wordt door vochtige venige grond en moeras.
Het is vandaag de dag in het Fries en Nederlands buiten gebruik, evenals de aanduiding broekland voor het type grasland. Het bleef echter in verschillende toponiemen bewaard, zoals Broek, Donkerbroek, Zwarte Broek, Broeksterwâld, Broekensleat, Broeklaan enz. Het kernbestanddeel komt met dezelfde landschappelijke betekenis op verscheidene plaatsen voor in Europa waar een West-Germaanse taal wordt gesproken. Een wel veronderstelde relatie met ‘gebroken land' moet worden afgewezen, waarschijnlijk betreft het een substraatwoord.Zie: EWN I 384-385; WFT III 232; FN (1987) 231; FP 2 (1949) 11-14.