Dochter van Tantalus, gemalin van koning Amphion van Thebe. Trots op haar kroost zeven flinke zonen en zeven bloeiende dochters achtte zij zich verheven boven Leto, die slechts twee kinderen had: Apollo en Artemis.
Als straf voor haar overmoed doodden Apollo en Artemis op één dag alle kinderen van Niobe. Verteerd door smart werd de ongelukkige moeder in een rots veranderd (Ov. VI, 146 e.v.) die men nog als de Nioberots op de berg Sipylus nabij Magnesia (KJ. Azië) aanwijst.Daar bevindt zich nl. een achtm hoge oudphrygische rotssculptuur in de bergwand, voorstellende een tronende vrouw. Volgens Pausanias is het de beeltenis van Cybele, anderen beschouwen het als het wenende versteende beeld van Niobe, waarover Homerus (Ilias XXIV, 614 e.v.) spreekt.
ICONOGRAFIE Niobe en haar kinderen, die door de pijlen van Apollo en Artemis worden getroffen, ziet men vele malen afgebeeld op Griekse vazen, o.a. op de zgn. Niobiden-krater of Argonautenkrater (Louvre, Parijs), een roodfigurige vaas van ca. 435 v.C. Op deze vaas zijn voor de eerste maal gebogen lijnen gebruikt om golvend terrein te suggereren. Beroemd is de Niobegroep van Florence (4de eeuw v.C.), waar o.a. Niobe is weergegeven als een oudere hoovaardige vrouw, die haar jongste dochter tegen zich aan vleit, met smartelijke blik en in koninklijke houding ziet zij het noodlot tegemoet. Ook op wandschilderingen en verscheidene sarcophagen is de wraakneming op Niobe uitgebeeld.
Zie Tantalus, Amphion, Leto, Apollo, Artemis, Cybele
