vreemde

betekenis & definitie

vreemde - zelfstandig naamwoord
uitspraak: vreem-de

1. iemand die niet uit de stad, de streek of het land komt
♢ hij was een vreemde in de stad
1. dat heeft hij van geen vreemde
[die karaktertrek zit in de familie]

Algemene uitdrukkingen:
1. zij leven in den vreemde
[in het buitenland]
Zelfstandig naamwoord: vreem-de
de vreemde
de vreemden

Synoniemen
vreemdeling