uitvechten

betekenis & definitie

uitvechten - onregelmatig werkwoord
uitspraak: uit-vech-ten

1. beslissen door met elkaar te vechten
♢ ze moeten die ruzie maar samen uitvechten

Onregelmatig werkwoord: uit-vech-ten
ik vecht uit (... ik uitvecht)
jij/u vecht uit (... jij uitvecht)
hij/zij vecht uit (... hij uitvecht)
wij/zij/jullie vechten uit (... wij uitvechten)
ik/jij/u/hij/zij vocht uit (... ik uitvocht)
wij/zij/jullie vochten uit (... wij uitvochten)
hij heeft uitgevochten
de/het/een uitgevochten ....