uitbarsten

betekenis & definitie

uitbarsten - regelmatig werkwoord
uitspraak: uit-bar-sten

1. plotseling tevoorschijn komen
♢ de lava barstte uit en bedekte de berg
2. plotseling en hevig beginnen
♢ Ilonka barstte in lachen uit

Regelmatig werkwoord: uit-bar-sten
ik barst uit (... ik uitbarst)
jij/u barst uit (... jij uitbarst)
hij/zij barst uit (... hij uitbarst)
wij/zij/jullie barsten uit (... wij uitbarsten)
ik/jij/u/hij/zij barstte uit (... ik uitbarstte)
wij/zij/jullie barstten uit (... wij uitbarstten)
hij is uitgebarsten
de/het/een uitgebarsten ....
uitbarstend, uitbarstende

Synoniemen
uitbreken