Wat is de betekenis van barst?

barst - zelfstandig naamwoord 1. scheur in iets wat breekbaar is ♢ er zit een barst in die vaas 1. geen barst [helemaal niets] Zelfstandig naamwoord: barst de barst...

s., barst, boarst, skuor; vol -en, barst(er)ich.

...

m. (-en), breuk, scheur in een harde oppervlakte of een hard lichaam waarbij de delen nog niet uit elkaar wijken: een barst in een muur, in het ijs, in een kopje, in vernis.

m. barsten (breuk, spleet, scheur inz. in een hard voorwerp); ook, berst.

m. (-en; -je) smalle breuk : een in een plank ; -en in het ijs, in een glas.Syn. kloof, reet, scheur, spleet.

BARST, m. (-en), spleet, scheur in een hard voorwerp ontstaan en waarbij de deelen nog niet uit elkaar wijken: een barst in een muur, in het ijs, in een kopje. BARSTJE, o. (-s).

Barst, v. (-en), spleet. *-EN, ow. gel. (ik barstte, ben gebarsten).