turen

betekenis & definitie

turen - regelmatig werkwoord
uitspraak: tu-ren

1. met inspanning kijken, meestal waar het lastig te zien is
♢ hij tuurde in de donkere ruimte

Regelmatig werkwoord: tu-ren
ik tuur
jij/u tuurt
hij/zij tuurt
wij/zij/jullie turen
ik/jij/u/hij/zij tuurde
wij/zij/jullie tuurden
hij heeft getuurd
turend, turende