toekomen

betekenis & definitie

toekomen - onregelmatig werkwoord
uitspraak: toe-ko-men

1. er tijd voor hebben, eraan kunnen beginnen
♢ ik ben nog niet aan die klus toegekomen
2. (deftig) sturen
♢ hierbij doen wij u de rekening toekomen
3. er genoeg aan hebben
♢ wij kunnen niet toekomen met die uitkering
1. dat komt jou toe
[daar heb je recht op]

Onregelmatig werkwoord: toe-ko-men
ik kom toe (... ik toekom)
jij/u komt toe (... jij toekomt)
hij/zij komt toe (... hij toekomt)
wij/zij/jullie komen toe (... wij toekomen)
ik/jij/u/hij/zij kwam toe (... ik toekwam)
wij/zij/jullie kwamen toe (... wij toekwamen)
hij is toegekomen
toekomend, toekomende