openbaar

betekenis & definitie

openbaar - bijvoeglijk naamwoord
uitspraak: o-pen-baar

1. algemeen bekend
♢ hij maakte het bericht openbaar
2. wat van de overheid uitgaat
♢ bibliotheken zijn openbare voorzieningen
1. een openbare aanklacht
[iemand wordt door de staat ergens van beschuldigd]
2. een openbare aanklager
[die namens de staat mensen vervolgt wegens strafbare feiten]
3. het Openbaar Ministerie
[de ambtenaren strafbare feiten vervolgen]
4. openbaar onderwijs
[dat van de overheid uitgaat]
3. waar iedereen in kan of aan mee kan doen
♢ dit is een openbare school
1. openbaar maken
[het aan iedereen laten weten]

Bijvoeglijk naamwoord: o-pen-baar
de/het openbare ...
iets openbaars

Synoniemen
publiek, publiek

Tegenstellingen
geheim