onvermogen

betekenis & definitie

onvermogen - zelfstandig naamwoord
uitspraak: on-ver-mo-gen

1. het niet in staat zijn om iets te doen
♢ zijn onvermogen blijkt uit de puinhoop die is ontstaan
1. een bewijs van onvermogen
[waar op staat dat je niet kunt betalen]

Zelfstandig naamwoord: on-ver-mo-gen
het onvermogen

Tegenstellingen
capaciteit, macht, potentie, vermogen