Gepubliceerd op 01-12-2020

irrigatie

betekenis & definitie

(bevloeiing), kunstmatige toevoer van water aan landbouwgrond. In de natte rijstbouw worden de percelen tijdelijk onder water gezet.

In andere gevallen wordt het water via sloten en greppels bij de percelen gebracht en soms zelfs via draineerbuizen in de grond geleid (infiltratie). In enkele gevallen past men kunstmatige beregening met behulp van sproeiers toe. Hele gebieden kunnen alleen met behulp van irrigatie in cultuur gebracht worden (b.v. de Negeb in Israël). Irrigatie in dergelijke (semi-)aride gebieden kan ernstige verzilting van de grond met zich meebrengen. Doordat het water in dergelijke gebieden dikwijls erg mineraalrijk is, zullen met het irrigatiewater zouten worden meegevoerd. Verder worden door capillaire opstijging ook bodemzouten uit diepere bodemlagen naar het oppervlak gebracht.

Als er geen goede drainage is, of als de irrigatie om de een of andere reden enige tijd onderbroken wordt, zullen de zouten neerslaan in de bodem. De zo ontstane verzilting is soms zo erg, dat plantengroei niet langer mogelijk is en dat er in plaats van cultuurland een woestijn ontstaat.