het droogleggen van onder water gelegen land. Buitendijks land, zoals kwelders, schorren of gorzen, kan worden ingepolderd; vaak rekent men er ook het droogmaken en het bedijken van oud land toe.
Bij al deze vormen van inpolderen moeten technische werken worden uitgevoerd, die dikwijls zeer ingrijpend voor het milieu kunnen zijn. Een bestaand — meestal nat natuurlijk milieu immers verdwijnt, ter bevordering van de geschiktheid van het gebied voor andere functies, zoals landbouw, havenontwikkeling en (drink-)watervoorziening. Voorheen werden inpolderingen vaak door particulieren uitgevoerd (b.v. de Beemster), thans speelt de rijksoverheid hierbij de belangrijkste rol. Voorbeelden hiervan zijn de Zuiderzeewerken, waarbij achtereenvolgens de Wieringermeer, de Noordoostpolder, Oostelijk en Zuidelijk Flevoland werden drooggelegd, en de indijking van de Lauwerszee tot Lauwersmeer. De voorgenomen inpoldering van de Markerwaard is een van de gevallen waarbij een heftige discussie tot stand is gekomen over de vraag of bij een dergelijke inpoldering de bestaande belangen van natuur- en landschapsbehoud, recreatie en visserij mogen worden opgeofferd voor een aantal andere gebruiksmogelijkheden. In ingepolderde gebieden kunnen echter wel degelijk belangrijke natuurwaarden gehandhaafd of geschapen worden, zoals is gebleken bij het Lauwersmeer en de Oostvaardersplassen.
