het onderploegen van een gewas ter verbetering van de vruchtbaarheid van de grond. Men onderscheidt: vlinderbloemige groenbemesters, waarvan de voornaamste zijn: verschillende klaversoorten, luzerne, wikken, serradella en lupinen, en niet-vlinderbloemige groenbemesters zoals stoppelknollen, boterzaad, zomerkoolzaad, bladrammenas, gele mosterd, snijrogge en verschillende raaigrassen.
Door onderploegen van een vlinderbloemig gewas wordt de grond vooral verrijkt met stikstof. Alle groenbemesters nemen tijdens hun groei voedingsstoffen uit de grond op, die zo voor uitspoeling behoed worden en na vertering van de groenmest aan het volgende gewas ten goede komen. De groenbemesters beschermen de grond tegen dichtslaan door slagregens en tegen verstuiving. Zij kunnen ook onkruid onderdrukken, maar het komt vaak voor dat er juist een sterke vermeerdering van onkruid plaatsvindt.
