bak (container) voor het inzamelen van afvalglas, m.n. wegwerpflessen en -potten. De meest economische wijze van gescheiden inzameling van glas is met glasbakken van 2—3 m3 inhoud, die zijn geplaatst bij winkelcentra, of ergens in woonwijken.
De glasbakken zijn voorzien van openingen in de zijwanden. Het ledigen van een bak gebeurt door een klep in de bodem. Hiertoe wordt de glasbak met behulp van een hijskraan opgetild tot boven de laadbak van een vrachtauto, geledigd en vervolgens weer op zijn plaats gezet. In het buitenland worden ook wel grotere glasbakken gebruikt, die dan niet ter plekke worden geledigd, maar vervangen worden door een lege.De ervaring heeft geleerd dat een glasbak per 2000 inwoners het best voldoet. Dit betekent dat er in Nederland ca. 7000 glasbakken moeten worden geplaatst. De acceptatie van de glasbak door het publiek is belangrijk in verband met het slagen van de acties voor gescheiden glasinzameling. Er zijn in Nederland verschillende versies in gebruik. De glasbak moet voldoen aan hoge eisen op het gebied van geluid, vormgeving, ergonomie, veiligheid en transport. Vooral het geluid van het storten van flessen in metalen glasbakken in woonwijken heeft veel klachten veroorzaakt.
In deze gevallen zijn geluidsniveaus van meer dan 80 dB(A) gemeten op een afstand van 10 m. De overheid acht een geluidsniveau van ten hoogste 60 dB(A) aanvaardbaar. Daarom verdienen glasbakken van polyetheen of glasversterkt polyester de voorkeur. Kunststoffen glasbakken zijn goedkoper in onderhoud maar wel brandbaar.
