radioactieve straling die bestaat uit alfadeeltjes (kernen van helium-4) die zich met grote snelheid voortbewegen. Alfastraling wordt geproduceerd bij het alfaverval van instabiele atoomkernen.
De energie van de uitgezonden alfadeeltjes bedraagt enkele mega-elektronvolt. Door zijn grote massa wordt het alfadeeltje veel sneller gestopt dan een elektron met dezelfde energie. De dracht van alfastraling is van de orde van 10 mg/cm2, of enkele centimeters in lucht. Een afscherming tegen uitwendige alfastraling is dan ook zelden nodig, maar er is wel gevaar voor inwendige bestraling na opname van een alfa-actief nuclide.
