Lexicon van de Psychologie

N. Sillamy (1965)

Gepubliceerd op 22-02-2023

VERLAMMING

betekenis & definitie

vermindering of stilstand van motorische activiteit, ten gevolge van letsel aan het zenuwstelsel. Temidden van de diverse soorten verlammingen, neemt één ziekte: de generale paralyse (tabes dorsalis)een bijzondere plaats in, want ze wordt minder door een motorische tekortkoming gekenmerkt (moeilijkheden met praten, bevende handen) dan wel door geestelijke stoornissen.

Veroorzaakt door de verwekker van syfilis, manifesteert zich deze aandoening psychisch via een toenemende → amnesie welke kan uitlopen op een volledige desoriëntatie wat betreft ruimte en tijd; via een verzwakking van het verstand en het begrip voor sociale normen, via een verandering van de→ affectiviteit (naar overgevoeligheid of, het tegenovergestelde, ongevoeligheid); soms ontstaat een → delirium (grootheidswaanzin of hypochondrische voorstellingen) en loopt de zieke de kans volledig geestesziek te worden. Door de ontdekking van de peniciline en de malariatherapie zijn de mogelijkheden om de generale paralyse te genezen aanzienlijk vergroot.Bepaalde mensen zonder enig letsel aan het zenuwstelsel, vertonen een ander soort verlamming: een functionele remming van neurotische aard welke te genezen is d.m.v. → psychotherapie.