geheugenzwakte. Als men het → geheugen - om een bekend beeld te gebruiken - ziet als een dagboek waarin gebeurtenissen, feiten en gedachten die voor iemand van belang zijn, opgetekend worden, komt amnesie overeen met onbeschreven bladzijden, met pagina’s die eruit gescheurd zijn of met doorhalingen.
Amnesie is een → pathologisch verschijnsel en moet niet verward worden met vergeetachtigheid, wat een normaal verschijnsel is. Schematisch onderscheidt men twee vormen van verandering in het geheugen: amnesie met betrekking tot het inprentingsvermogen van het geheugen en amnesie met betrekking tot het herhalingsvermogen van het geheugen. In werkelijkheid heeft geheugenzwakte meestal zowel met het bewaren als met het oproepen van herinneringen te maken. Amnesie kan te wijten zijn aan hersenletsel of aan → traumatische ervaringen. Ook treedt zij op bij psychosen en -* neurosen. In deze laatste gevallen, waarin de patiënt alles, tot zijn eigen → identiteit toe kan vergeten, is de amnesie van emotionele oorsprong; zij functioneert als een → verdedigingsmechanisme tegen → angst; zij betekent een niet aanvaarden van een pijnlijke werkelijkheid. De in zo’n geval vereiste behandeling is van wezenlijk psychologische aard; zij probeert de remmingen weg te nemen en door middel van het spel van de vrije gedachtenassociatie associatie) vergeten herinneringen weer boven te brengen.
