scheiding van elementen. In het waarnemingsveld onderscheiden wij vormen die wij waarnemen als figuren die zich losmaken van het geheel.
Dit proces verloopt op natuurlijke wijze wanneer het veld gestructureerd is; het vereist daarentegen aandacht van de kant van de waarnemer, wanneer een object zich niet losmaakt van het geheel. Een zwarte parel temidden van witte steentjes valt onmiddellijk op, terwijl een grijze kei temidden van andere stenen opgezocht moet worden. De segregatie van een object hangt af van de gestructureerdheid van het waarnemingsveld of, wanneer dit niet voldoende georganiseerd is, van de → persoonlijkheid van de waarnemer, van zijn -s- motivaties, zijn houdingen, zijn ervaringen. Menselijke segregatie bestaat in het scheiden van mensen volgens bepaalde, vooraf vastgestelde criteria (ras, godsdienst, ziekte enz.). Soms is dit nuttig om technische redenen: in het geval van heropvoeding van blinde of doofstomme kinderen bijv., maar al te vaak beantwoordt het aan irrationele principes en loopt het uit op onmenselijke maatregelen (bijv. liquidatie van geesteszieken onder het nazi-regime).
