Uutgong (uutganc), 1. tijdens de Middeleeuwen het verlaten van de stad (of het dreigen daarmee). De uittocht werd gebruikt als pressiemiddel tegen het patriciaat; 2. stakingen, als verzet tegen de macht van de → gilden.
Deelname aan een dergelijke staking werd zwaar bestraft. In 1473 bijvoorbeeld toen volgens een verordening van de Bourgondische hertog → Karel de Stoute aan stakers in de textielnijverheid die een uutganc deden (dat wil zeggen de stad verlieten), de doodstraf kon worden opgelegd.
