Statuut voor het Koninkrijk der Nederlanden, hoogste constitutionele regeling voor de staatsorganisatie die werd gevormd door Nederland, → Suriname en de → Nederlandse Antillen.
Het Statuut werd vastgesteld op de Tweede Ronde-Tafelconferentie (1954) tussen Nederland en de rijksdelen en nog in datzelfde jaar goedgekeurd: op 28.8.1954 door de Staten van de Nederlandse Antillen; op 9.9.1954 door die van Suriname; in Nederland bij een wet van 28.10.1954, op 15.12.1954 door de koningin bevestigd. De staatsinrichting van Nederland bleef in de grondwet geregeld; die van de andere rijksdelen in landsverordeningen. De kroon werd opgedragen aan koningin Juliana en haar wettige opvolger. In koninkrijksaangelegenheden wordt de koning bijgestaan door de raad van ministers, die is samengesteld uit door de koning benoemde ministers en de door de regeringen van Suriname en de Nederlandse Antillen benoemde gevolmachtigde ministers. Belangrijke zaken van het gehele Koninkrijk worden door organen van het koninkrijk geregeld, zonodig in rijkswetten en algemene maatregelen van rijksbestuur. Op 25.11.1975 werd Suriname onafhankelijk. Daarna gold het Statuut alleen nog voor Nederland en de Nederlandse Antillen, met inachtneming van de wijzigingen die logischerwijze uit de Surinaamse onafhankelijkheid voortvloeiden. Op 1.1.1986 kreeg → Aruba een aparte status, die inhield dat het eiland een volwaardig partner in het Koninkrijk werd, los van de andere Antillen.
