Eemscultuur, archeologische cultuur uit de Late Bronstijd (→ Bronstijd) en de Vroege IJzertijd (→ IJzertijd), circa 1100-700 v.Chr., op de Noordnederlandse zandgronden met als zuidgrens ongeveer de lijn Nunspeet-Deventer-Enschede. Verder was de Eemscultuur verspreid in Duitsland, hoofdzakelijk in het Münsterland.
Voor het grafritueel zijn urnenvelden karakteristiek. Dit zijn grafvelden bestaande uit in urnen bijgezette crematies, in de regel bedekt door een heuvel (→ grafheuvel). De voet van deze heuvels is doorgaans gemarkeerd door een ronde, sleutelvormige of afgerond rechthoekige greppel. De huizen zijn in principe drieschepig. In vergelijking met de huizen uit de Midden-Bronstijd hebben de huizen van de Eemscultuur een kleiner stalgedeelte en zijn derhalve korter. Dit zou erop kunnen wijzen dat het fokken van schapen en mogelijk varkens belangrijker werd, ten koste van de runderteelt. Ook de opkomst van de → Celtic fields als akkerbouwsystemen zou hiermee in verband kunnen staan. → Hoogkarspelcultuur.
