Een verordening heeft een algemene strekking. Zij is verbindend in al haar onderdelen en is rechtstreeks toepasselijk in elke lidstaat (artikel 249 EG-Verdrag).
Een verordening is, net als een richtlijn, een van de rechtsinstrumenten op Europees niveau.
Een verordening onderscheidt zich van een richtlijn doordat zij rechtstreeks in elke lidstaat werkt en dus niet door de lidstaten in nationale regelgeving hoeft te worden omgezet voordat er een beroep op kan worden gedaan. Een verordening is verbindend in al haar onderdelen. Een richtlijn daarentegen is slechts verbindend ten aanzien van het te bereiken resultaat.
Vergelijk: C: richtlijn.
